بررسی تأثیر پارامترهای pH، درصد تلقیح و دانسیته پالپ بر تولید یون فریک از پیریت با استفاده از مخلوط باکتری های مزوفیل

سابقه و هدف: انحلال بیولوژیک پیریت باعث ایجاد یون فریک و اسید سولفوریک می شود. یون فریک یک عامل اکساینده قوی بوده که منجر به انحلال سولفیدهای فلزی مختلف می گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی تأثیرpH ، دانسیته پالپ و درصد تلقیح باکتری بر میزان استخراج یون آهن فریک از پیریت با استفاده از مخلوط باکتری‌های مزوفیل انجام شده است.  مواد و روش ها: نمونه پیریت از یک رگه پیریتی واقع در معدن مس میدوک تهیه گردید. در تمامی آزمایش های بیولیچینگ از مخلوط باکتری های مزوفیل شامل 40 درصد تیوباسیلوس فرواکسیدانس، 40 درصد تیوباسیلوس تیواکسیدانس و 20 درصد لپتوسپریلیوم فرواکسیدانس استفاده گردید. یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص گردید که تأثیرpH  در بیولیچینگ پیریت و تولید یون فریک شاخص تر از سایر پارامتر ها بوده است. بیشترین میزان فریک تولیدی (1/93 گرم بر لیتر) در pH 2، دانسیته پالپ 25 گرم بر لیتر و درصد تلقیح 15 به دست آمد. نتیجه گیری: با کنترل پارامترهای عملیاتی چون pH، دانسیته پالپ و درصد تلقیح در بیولیچینگ پیریت می توان به مقادیر مورد نظر از محصولات جانبی تجزیه پیریت دست یافت. بنابراین با در نظر گرفتن شرایط بهینه پارامترهای یاد شده می توان راندمان تولید فلزات با ارزش را در فرآیندهای هیدرومتالورژی با استفاده از یون فریک افزایش داد.